tag:blogger.com,1999:blog-8267814989300538569.post2489465954519309352..comments2023-10-25T15:09:14.156+02:00Comments on Ad Lucum Augusti: POEMA DEL ÁRBOLHADEXhttp://www.blogger.com/profile/12690503130243359979noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-8267814989300538569.post-24845416042161002202008-09-06T18:36:00.000+02:002008-09-06T18:36:00.000+02:00Muchas gracias por volver a darme la posibilidad d...Muchas gracias por volver a darme la posibilidad de leer ese poema, que me sigue emocionando.<BR/><BR/>Un beso desde Valencia.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8267814989300538569.post-35321772532354636932008-09-06T12:24:00.000+02:002008-09-06T12:24:00.000+02:00Que sería da creación poética, se os autores non t...Que sería da creación poética, se os autores non tivensen a fonte inspirativa vexetal na que beber para agasallarnos con creacións tan sublimes! <BR/>(E o amor e o desamor...)<BR/>E somos moi permeables a esta "poetización da natureza", seguramente, pola admiración que nos produce ese cíclico rexurdir de cada primaveira que quixéramos trasladar para nos...Chousa da Alcandrahttps://www.blogger.com/profile/10545664598975625293noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8267814989300538569.post-3292549477269789972008-09-06T11:09:00.000+02:002008-09-06T11:09:00.000+02:00Preciosa tu aportación amigo. Ahí está el poema: ...Preciosa tu aportación amigo. Ahí está el poema:<BR/> Al olmo viejo, hendido por el rayo<BR/>y en su mitad podrido,<BR/>con las lluvias de abril y el sol de mayo<BR/>algunas hojas verdes le han salido.<BR/><BR/> ¡El olmo centenario en la colina<BR/>que lame el Duero! Un musgo amarillento<BR/>le mancha la corteza blanquecina<BR/>al tronco carcomido y polvoriento.<BR/><BR/> No será, cual los álamos cantores<BR/>que guardan el camino y la ribera,<BR/>habitado de pardos ruiseñores.<BR/><BR/> Ejército de hormigas en hilera<BR/>va trepando por él, y en sus entrañas<BR/>urden sus telas grises las arañas.<BR/><BR/> Antes que te derribe, olmo del Duero,<BR/>con su hacha el leñador, y el carpintero<BR/>te convierta en melena de campana,<BR/>lanza de carro o yugo de carreta;<BR/>antes que rojo en el hogar, mañana,<BR/>ardas en alguna mísera caseta,<BR/>al borde de un camino;<BR/>antes que te descuaje un torbellino<BR/>y tronche el soplo de las sierras blancas;<BR/>antes que el río hasta la mar te empuje<BR/>por valles y barrancas, <BR/>olmo, quiero anotar en mi cartera<BR/>la gracia de tu rama verdecida.<BR/>Mi corazón espera<BR/>también, hacia la luz y hacia la vida,<BR/>otro milagro de la primavera.HADEXhttps://www.blogger.com/profile/12690503130243359979noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8267814989300538569.post-19065990429923167182008-09-06T10:54:00.000+02:002008-09-06T10:54:00.000+02:00Precioso poema, que establece un entrañable parale...Precioso poema, que establece un entrañable paralelismo entre la vida interior del poeta y la de un árbol, que año tras año va renovando sus diferentes ciclos, al paso de las diversas estaciones.<BR/>Del mismo autor recuerdo otro poema, también muy profundo, dedicado a un olmo seco. No recuerdo el título, pero lo puedes buscar en cualquier antología.<BR/><BR/>Y es que el árbol, curiosamente, también acompaña de alguna manera al hombre a lo largo de su vida, pues de un árbol se sacará madera, con la que se construirá una cuna al niño, que al crecer usará silla, mesa y cama, y que al hacer el viaje a su última morada, irá encerrado en otra caja de madera...<BR/><BR/>Un beso desde Valencia.Anonymousnoreply@blogger.com