sábado, 22 de noviembre de 2008

Gloria Fuertes

¡¡Cómo me gustaba Gloria Fuertes cuando era pequeña!! El jueves que viene se cumplen diez años de su muerte. Público dedica hoy un hermoso artículo a la poetisa.


Doña Pito Piturra
tiene unos guantes;
Doña Pito Piturra,
muy elegantes.

Doña Pito Piturra
tiene un sombrero;
Doña Pito Piturra,
con un plumero.

Dona Pito Piturra
tiene un zapato;
Doña Pito Piturra,
le vino ancho.

Dona Pito Piturra
tiene unos guantes;
Doña Pito Piturra,
le están muy grandes.

Doña Pito Piturra
tiene unos guantes;
Doña Pito Piturra,
Lo he dicho antes.

6 comentarios:

Chousa da Alcandra dijo...

A sua sensibilidade gramatical non lle saía polas cordas vogais precisamente; pero esa tonalidade aportáballe a persoalidade única dunha mestra da escritura infantil (e non tan infantil tamén).

Dez anos!. Joder, como pasa o tempo!!!

Anónimo dijo...

Maravillosa y entrañable escritora, incomprendida por muchos, tal vez por ser demasiado adelantada a la época que le tocó vivir...

Incluso el mismísimo Camilo José Cela llegó a decir que se había cometido una gran injusticia con ella, al ser tan ninguneada por crítica y medios de comunicación.

Curiosamente, era muy apreciada por el cantante Paco Ibáñez, que llegó a cantar algunas letras de ella.

Espero que ahora se la estudie más en colegios e institutos.

Un saludito desde Valencia.

Unknown dijo...

Opino que no la conocía, pero que es bello. opino que las canciones infantiles son poderosas y quedan en nuestra alma.
voy a buscar más de ella.
Besos.

Cuspedepita dijo...

É mágoa que unha escritora cunha obra tan prolífica vaia entrando no limbo do esquecemento.

A min particularmente encántame a súa obra de teatro infantil "Las tres Reinas Magas", pero tamén toda a súa poesía.

Poucos escritores foron capaces de entender aos nenos e de chegar ao corazón infantil coma esta muller de voz ronca e apariencia un tanto masculina.

Penso que a súa apariencia tivo moito que ver con iso que apunta Manuel (Cedric)de que foi ninguneada pola crítica e polos medios.

Liberto Brau dijo...

Hola… Vengo de visita de domingo a tu casa, después de cenar. Qué rico postre tus escritos recientes. Sea siempre recordada Gloria Fuertes. No se ha hecho justicia con su poesía y su hacer en TV. Y estoy de acuerdo contigo sobre la cúpula de Barceló, y me duele... Si yo te contara...

Gracias por leer “Amanece púrpura” y por formar parte de esta historia de lectores y escrituras. No sabes cómo agradezco tu entusiasmo y entrega en este proyecto de palabras, tus comentarios que hacen posible que continúe esta feliz tarea de escribir no sólo para mí sino sobre todo para vuestros ojos e imaginación. Anoche edité la segunda parte que faltaba del segundo capítulo. Espero, deseo, que te guste… que renueves nuestro pacto. Saludos.

LM dijo...

que boa, nom? ainda sigo fascinada com ela depois de tanto tempo
beijos