miércoles, 25 de noviembre de 2009

25 Novembro

4 comentarios:

Chousa da Alcandra dijo...

A violencia contra a muller, exercida polos seus noivos, compañeiros, amantes, maridos...faime sentir vergoña de ser home. Coido que ese é o único motivo polo que a sinto. Non podo entendelo e fai que me sinta moi perto de cada unha das víctimas desta lacra tremenda.

Un bico

(Joder, despois do video, case me da idea de nunca máis enviar flores a ningunha muller)

Carlos Sousa dijo...

É increible que aínda exista este problema, esta lacra da sociedade. Fai anos podíaselle botar a culpa (que non é xustificable, nin a estou defendendo) a cultura machista, e a dependencia que tiña a muller do home no rural. Hoxe en día non ten explicación, e o peor é que parece ser que cada vez son máis novos os maltratadores. A muller xa ten outro nivel e situación, e pode valerse por si soa, pero aínda así, hai casos donde segue calando.
Como se pode explicar isto?
Ata que punto pode chegar a desesperación e o medo?

Da medo e vergoña pensar que unha sociedade "avanzada" coma a nosa, padeza estes problemas. A solución, por desgracia, non a vexo a corto prazo.

Grazas por botarme de menos, pero me parece que esaxeras.
Bicos

Anónimo dijo...

É unha vergoña que aínda existan este tipo de comportamentos. Dame vergoña e noxo pertencer a esta sociedade. Ademais hai cada vez máis xente xoven cometendo estas e outras barbaridades, o que me leva a non ser optimista co tema (a pesar de que me gustaría selo).

Saúdos!

Manuel (Cedric) dijo...

Estoy contra toda clase de violencia, pues si una persona es civilizada, siempre se puede buscar una solución dialogada ante cualquier problema.
Lo dice un viejo refrás: "Hablando se entiende la gente".

En cuanto a las rosas...Siempre que puedo, para celebrar algo, le suelo comprar a mi mujer. Y la rosa roja significa pasión...

Un besote del amigo valenciano.