domingo, 18 de octubre de 2009

Extremadura (I)





Desde que tú no me quieres
yo quiero a los animales
y al animal que más quiero
es al buitre carroñero
es al buitre carroñero.
Desde que tú no me quieres
yo todos los días me muero
y alimento con mi carne
en Monfragüe buitres negros
en Monfragüe buitres negros.
Yo fuí quien te quitó el pollo por la tapia del corral
no te quité las gallinas porque no tuví lugar.
Mare mare mare no mate usté el pollo
que las gallinitas quieren matrimonio
mare mare mare no lo mate usté
que la gallinita deja de poner.
Hizo el mundo en siete días
Extremaydura el octavo
a ver que coños salía
y ese día no había jiñado.
Cagó dios en Cáceres y en Badajoz.
Tenemos el agua al cuello con tanto puto pantano
las bellotas radiactivas, nos quedamos sin marranos.
Tierra de conquistadores no nos quedan más cojones
si no puedes irte lejos te quedarás sin pellejo.
Tierra de conquistadores no nos quedan más cojones
bebe zumo de bellota idiota.
Extremaydura tus mujeres nos la ponen.

Estivemos nesta terra uns días. Mañá ou pasado vos conto. Mentres deixo que Extremoduro se exprese un pouco por min.

4 comentarios:

Chousa da Alcandra dijo...

E vaia se se expresa!
Cando falan así de claro, e por riba en poesía, so queda quitar o pucho (quen o leve) e admirar a quen canta.

Bicos extremos

Manuel (Cedric) dijo...

Espero que lo pasaras bien, ya nos contarás. Y si es posible, se agradecen fotos.

La poesía, algo acidosa, pero expresando verdades como puños.

Un besote desde Valencia.

Barreira dijo...

Podese dicir mais claro pero non mais alto.
Saudos.

Carlos Sousa dijo...

Moitas veces canten eu (e a pandilla) esta canción, que tempos... Como din, ácida pero real como a vida mesma. Viva Extremaydura...

Que o pasaras ben por esas terras, xa nos contarás.

Bicos