miércoles, 14 de enero de 2009

De vampiros, crepúsculos y otras historias....


Nunca he sido muy aficionada a los vampiros. Drácula de Bram Stoker me gustó muchísimo en mis tiempos, la peli de Coppola también, algo de Stephen King.....bueno, lo típico. No soy una forofa, vamos.
Estas navidades, en plena vorágine vampírica, leí Crepúsculo. Mis alumnos de la academia están entusiasmados, incluso los que no leen nunca, así que me picó la curiosidad. Vaya por delante que no soy elitista en temas literarios. Naturalmente disfruto de la calidad, pero siempre he leído de todo. El problema de esta novela radica en que quien la lee, en un porcentaje alto, se queda ahí. No busca más. Encima se trata de una saga de estas de no sé cuántos libros, bla, bla , bla..... Es mediocre hasta límites insospechados y refleja el ultraderechismo han estado soportando los yankees......son vampiros belicistas y violentos pero muy puritanos y protagonistas de idilios asexuales: no fuman, no beben, no se drogan....vampiros reprimidos (insisto, excepto en la violencia desmesurada). En fin, la artífice de este negocio es mormona....así que más no se puede pedir. Les he dicho a mis alumnos que se dejen de chorradas y lean historias de vampiros de verdad, apasionados, pecadores, lascivos....pero no creo que me hagan mucho caso, je ,je, je.....

Pero como siempre surge algo mejor de algo malo, han publicado la última novela de Christopher Moore, Chúpate esa. Oportunismo también, pero del bueno. Lo que me he reído con esta sátira de lo vampírico y de lo gótico. Hay un personaje adolescente, Abby, una chica gótica, maravilloso (tengo mucha simpatía por los adolescentes góticos, son los últimos románticos....). Como siempre, si tenéis tiempo, os la recomiendo. Pasaréis un buen rato en estos tiempos de crisis.

13 comentarios:

Markesa Merteuil dijo...

Uy... yo creo que si les mencionas la palabra lascivia... puedes tentarlos, sí... :-)

Lidia López dijo...

Ay!! fue ver la palabra vampiro y entrar jaj... Me gustan bastante esas cosas... Estoy de acuerdo con la parte de "los últimos románticos" ... aunque no todos... ni tampoco implica eso que el resto no lo seamos... :)
Todavía no he leído Crepúsculo, pero tengo pensado empezarlo la semana que viene... así ya podré opinar...
Un besoo

Carlos Sousa dijo...

Xa fai tempo que non leo nada relacionado co tema, antes lía bastante a Stephen King, agora cando pillo un libro, céntrome máis por novelas sobre misterios da a Edad Media ou outra épocas (medios contos todos).

Polo que dis, tentarei ler "Chúpate esa", pero o bo sería ler as dúas para opinar.
Tamén ten pasado que un libro non che gusta, porque xa vas predestinado a que non che guste por algún motivo (máis ou menos como no cine). Non sei se me explico ben.

Un saúdo.

LM dijo...

que tentazoooooom...
beijos

Chousa da Alcandra dijo...

Pois sí que volven estar de moda os vampiros, si. Non fai moito alguén me dixo que lle estaban chupando o sangue; pero despois -cando indaguei un pouco- resulta que era que estaba no banco...

En fin, eu non sei que clase de alumnos son os que non che fan caso se lles falas de paixón, pecadores e lascivia. Eu quero ser teu alumno para facerche caso!!.

Un bico cos dentes largos

HADEX dijo...

Markesa, todo lo que implique leer....es un esfuerzo sobrehumano para muchos...

Por supuesto Lidia que no son los únicos pero cuando hablo de románticos me refiero a la definición artística de la palabra....

Sousa, eu son moiiiiiii maniática pero procuro acercarme ás cousas sen prexuicios.....prométoche que Crepúsculo é infumable..

Ai Chousa se eu te contara.....de determinada asociación de dereitos de autor...(non os mento, téñolles mais medo que a tódolos vampiros e demos xuntos)......
E dígoche o mesmo que á Markesa, todo o que sexa ler.....pasan moito de min....snif!!

Bea dijo...

Moito escoitaba falar da película de Crepúsculo... acabei no cine mirandoa, e encantoume... e iso que as pelis de vampiros non che me gustan nadiña... dabanme medo :S... o caso, é que agora, teño gnaas de ler os libros, e poder opinar que tal están...

Raposo dijo...

En asuntos vampíricos prefiro o visual, cine, fotos.
Os libros dese tema aburrénme bastante así que xa fai tempo que deixei de lelos.
De todos modos tomo nota da túa suxerencia por si me pica moito a curiosidade.
Apertas.

Anónimo dijo...

Lo malo del tema de los vampiros, es que en el cine se ha abusado mucho de él, con buenas películas de terror al respecto, es verdad, pero también cada bodrio que no hay quien lo digiera...

Lo más curioso es que el verdadero Drácula (Vlad Tepes, el Empalador, era una persona sanguinaria con sus enemigos, o a la hora de administrar justicia entre sus súbditos, pero nunca bebió la sangre de nadie.

Un saludito desde Valencia.

lua dijo...

sempre direi que coma os vampiros de Anne Rice....anoto o título, bicos.

Lidia López dijo...

Eu non sei en que falar no teu blooog!!! creo que me vou quedar co galego, que e o que falo sempre e vexo que por ai tamén o falades...

Explícame eso da "definición artística", por favor... que non o entendín, e seguro que sona bonito...

Por certo, xa comecei a ler o libro... de momento non me disgusta... en fin... a ver que pasa, pero dame na alma que, tal como son e polo que lin por ai, me vai encantar...
un bico!

HADEX dijo...

El Romanticismo es un movimiento cultural y político originado en Alemania y en el Reino Unido a finales del siglo XVIII como una reacción revolucionaria contra el racionalismo de la Ilustración y el Clasicismo, dándole importancia al sentimiento. Su característica fundamental es la ruptura con la tradición clasicista basada en un conjunto de reglas estereotipadas. La libertad auténtica es su búsqueda constante, por eso es que su rasgo revolucionario es incuestionable. Debido a que el romanticismo es una manera de sentir y concebir la naturaleza, la vida y al hombre mismo es que se presenta de manera distinta y particular en cada país donde se desarrolla; incluso dentro de una misma nación se desarrollan distintas tendencias proyectándose también en todas las artes.

FAIL dijo...

Caí aquí por casualidad. Volveré para bucear en tu blog.

un abrazo desde barcelona
Te sigo