Un novo amigo

Ata agora e dende hai nove anos, o Buxo foi o noso único amigo canino. Vivimos nun piso e, a verdade, grazas ó seu carácter pacífico e bonachón non tivemos nunca problemas por ter un can tan grande.

O ano pasado, Dani e mais eu mercamos unha finca. Unha vez pechada decidimos que probablemente O Buxo fora máis feliz alí. Iso sí, tiñamos claro que non podía estar só, e tiñamos pensado ir á Protectora a buscarlle un compañeiro. Pero resulta que unha rapaza que non podía seguir tendo ó seu fox terrier preguntounos se coñecíamos a alguén que o quixera: Nós, por suposto. E aquí o tedes, chámase Pinto, ten un ano e é super simpático.

A pesar das agoreiras advertencias que tivemos que oir, lévanse de maravilla dende o primeiro día. Naturalmente, o Buxo célase un pouco pero sen maiores consecuencias.
E aquí estamos os tres (falta Dani que era o que sacaba a foto, coma sempre).



Dende logo, o canciño e moi hiperactivo, pero é moi cariñoso e sociable. Dende o primeiro día se adaptou ó lugar e a verdade é que parece moi feliz. E o Buxo, que xa estaba mais acostumado a pasear polo monte, vive agora nel..... Nós botámolo moito en falta na casa....pero .....seguro que alí se atopará na súa salsa.