E se nos dixeran que están expostos en varios museos do mundo?
É máis, e se nos dixeran que o autor destes cadros é cego de nacemento?
Esref Armagan , nacido en Turquía no ano 1953, procede dunha familia pobre, nunca recibiu formación artística e aprendeu por sí mesmo a escribir e a debuxar. O seu método é alucinante: consiste en trasladar a Braille as súas impresións táctiles para marcar un esbozo e despois aplica o óleo coas súas mans.
Hai uns anos foi obxecto dun experimento que consistiu en escanear o seu cerebro mentres debuxaba. A corteza visual de Armagan se iluminaba como a dun vidente. Sen información procedente dos ollos, a corteza visual foi aproveitada por outros sentidos, principalpemente o tacto e o oído.
Aquí vos deixo o enlace á galería virtual de Esref Armagan.
Hai uns anos foi obxecto dun experimento que consistiu en escanear o seu cerebro mentres debuxaba. A corteza visual de Armagan se iluminaba como a dun vidente. Sen información procedente dos ollos, a corteza visual foi aproveitada por outros sentidos, principalpemente o tacto e o oído.
12 comentarios:
O ser humano ten unha capacidade de adaptación enorme. Teño que facerme unha pregunta: estaremos, as persoas que contamos con 5 sentidos, desperdiciando ou usando mal algún deles?
Biquiños!
Alucinante!! O que me choca é que unha persoa cega de nacemento poida chegar a facer estas obras, e sobre todo, ese uso das cores tan vivas.
Explicas o seu método, e me imaxino que iso vale para obxetos físicos. Pero como fará para plasmar esas paisaxes? O dito, alucinante.
E seguro que os que temos os cinco sentidos, desperdiciamos, ou non exercitamos ó máximo, non só un, senón máis dun.
Bicos de domingo, e a poder ser, vamos dar dous pasos para adiante, recúar non vale a pena.
Realmente incrible. :) Como di o refrán: o grande cego é o que non quere ver.
Está claro que as potencialidades da mente humana ainda están moi pouco estudadas e coñecidas. Inauguramos un potente telescopio estes días para poder observar o espazo máis lonxano; pero ainda non demos co trebello capaz de observar o que temos xusto detrás do nariz.
Como diría o gran filósofo de Ubrique: en duas palabras, im-prezionante!
A verdade é que é impresionante a capacidade de superación dos seres humanos.
Que desproveitadas temos as nosas capacidades os que non temos maiores problemas !
Menudo portento. Hai cousas que "se non se ven" non se creen.Apertas moitismas
O cerebro do home é apasionante. Ten unha capacidade de procesamento e de adaptación que é verdadeiramente alucinante.
Saudos.
Qué pasada... Increible ver cómo, aunque pensemos lo contrario, sigue habiendo cosas capaces de sorprendernos.
Besos
Sorprendente, sobre todo polo colorido que teñen. ¿Como pode un cego de nacemento usar tan ben as cores?
Incrible !.
Non sabía eu deste caso que me deixa abraiado.
No me extraña nada.
Parece mentira o que se pode facer cando a un lle faltan certas facultades, eu nótoo no meu neto Iago el con nove anos non pode falar pero se inventa uns signos uns xestos esfórzase tanto en explicarche que case sempre logra facerse entender. Eu teño a esperanza de que algún día logre falar pero tamén estou segura que se non pode facelo el lograrao ao seu xeito porque nunca se rende.
Un abrazo
A.Cris
está visto que quando se quere fazer algo nom há nada que o impida!
beijos
Publicar un comentario