sábado, 23 de agosto de 2008

Javi Peña y el A ver si te atreves

Hace un par de años, volvía para casa en las fiestas del San Froilán y di por casualidad con A ver si te atreves, en Onda Cero radio. Aquel día recuerdo que hablaban de la SGAE y escuché todo el programa. Las batallitas del Hablar por hablar me tenían harta así que decidí cambiar de emisora en esa franja horaria. Aunque no me gustaba mucho Luján, más bien muy poco, el programa estaba bien, interesante y entretenido. Además los colaboradores eran estupendos: el fallecido Tejerina (al que ya conocía de la SER), María, la rojilla, divertidísima...Pero si con alguien congeniaba yo (aunque fuera a través de la ondas) era con Javi Peña, el co-presentador: para mí, la voz de la razón, la objetividad en persona.

Cuando llegó el verano y Peña acompañado de Rafa Fernández se hicieron cargo del programa me hice adicta: simplemente me lo pasaba pipa escuchándolos. Como yo soy muy curiosa, y en internet está casi todo, me apetecía ponerles rostro. Fue entonces cuando encontré el blog de Javi Peña (donde también conocí a los compañeros Eticaniano y Sucette D´Ment) De Peña me gustaría decir, a raíz de nuestra relación bloguera, que es un tipo estupendo: conciliador, comunicador y afable, como su voz, como su risa.

A ver si te atreves se acaba ahora en unos días. A mí particularmente me indigna muchísimo el desplante del que hemos sido objeto los oyentes. Cuando Luján se fue muchos, muchos fuimos los que nos alegramos de que Peña quedase al frente. Durante todo el verano han llovido mensajes y llamadas felicitándolo a él y a todo su equipo (no me olvido de Gemma, tan risueña ella, tan alegre siempre) por el fantástico trabajo que hacen. Y dentro de unos días nos lo quitan.

Yo, particularmente, me quedo así como perdida, sin saber qué voy a escuchar cuando me despierte en mitad de la noche y ninguno de vosotros estéis ahí para hacernos compañía. Que no esté Rafa diciendo irreverencias (¡me encanta!) o Gemma riéndose con sus noticias curiosas-locas.

Se te va a echar mucho de menos, Javi. Sólo espero que pronto volvamos a oírte en las ondas. Mientras tanto, seguiremos llevando a Hanna Pakarinen como tono-protesta. Y como te digo siempre: moitos biquiños. Y mucha suerte para ti y para Gemma. Toda la del mundo. Os la merecéis.



7 comentarios:

Chousa da Alcandra dijo...

Entendo esa sensación de orfandade que sintes; pero non te preocupes moito, xa verás como axiña rexurden nas ondas con un novo proxecto.

P.D.: Non me chegou o teu mail. Fíxate ben no meu enderezo [remata en punto ES]

Un bico de fin de semana

tertulias para perogrullos dijo...

A mín pásame esto mesmo coas series jajaja. Saúdos

javier peña dijo...

Qué decirte!!! muchas gracias por el post, me ha emocionado. Muitos biquiños para ti también y espero que nos reencontremos en las ondas que por aqui seguro que si

tertulias para perogrullos dijo...

Este sábado celebramos en Agolada a festa dos candís, igual che apetece pasarte, ti que vives cerca, a verdade é que merece a pena. Tes máis info en d´agolada. Saúdos

....GooNie.... dijo...

no se trata de rechazar piezas porque sí.... si no de distinguir con las que no encajas.
pero hay piezas extrañas que dan una vision al puzzle!
gracias por tu comentario!

Gemma Ruiz dijo...

Hadex, muchíiiiisimas gracias por todo lo que dices en el post. Nosotros también echaremos de menos a oyentes como tú. Eres una tía estupenda!!! Gracias por tu apoyo. Muchos besos y que nos encontremos pronto en el camino....

GEMMA

Eticaniano dijo...

Me ha encantado leer esta entrada. A ver si en otro momento tengo tiempo de añadir algunas cosas (últimamente no tengo tiempo ni de cenar).